Beginnersgeluk

Noemen we dit nou beginnersgeluk of pech... Ik lanceer de website gisteren, publiceer mijn eerste blog en krijg mooie reacties. Vanmorgen zie ik in mijn mail nog een reactie en wil die toevoegen maar veel te gehaast en niet de rust nemend om het op mijn laptop te bekijken. Dus...floep weg. ALLES weg. Mijn eerste blog weg, reactie weg. Helemaal foetsie. Daar liep ik dan te balen en tegelijkertijd ook kon ik gniffelen om de situatie want hier gebeurde precies dat wat ik constant tegen anderen vertel. Neem je tijd, doe één ding tegelijk, focus op dat waar je mee bezig bent, leg die telefoon weg. En waar was ik mee bezig? Ik was de hond aan het uilaten!! En tegelijk dus mijn mail kijken en ook dacht ik nog even snel die reactie goed te keuren en toe te voegen. EEEHHH niet dus. 

ik voelde me zo blij met de reacties op mijn site en blog dat ik niet de rust kon bewaren om daar even goed voor te gaan zitten. Dit is de verslaving van de telefoon en het snelle tijdperk met prikkels waarin we leven. Het stukje waar ik juist uit wil maar ook net als velen mee worstel omdat ik continu bang ben iets te missen. Maar mis ik daadwerkelijk iets? Mis ik het grote nieuws, mis ik berichtjes die ik later ook nog kan lezen? Nee; ik mis rust, ik mis genieten van de omgeving, ik mis voelen van het ritme van het lopen, ik mis nu mijn blog door mijn gehaaste actie! 

Dus is dit pech of juist een goede reminder aan mezelf dat ik bij mezelf moet blijven, niet meer dingen tegelijk moet doen en dus moet genieten in het moment van wat ik aan het doen was. 

We zullen het maar beginnersgeluk noemen.